Model centrali Strowgera
Model centrali Strowgera
Ta część strony jest poświęcona budowie uproszczonego modelu centrali Strowgera. Do jej budowy zostały wykorzystane wybieraki podnosząco- obrotowe WG i liniowe WL.
Natomiast szukacz liniowy został wykonany na wybieraku obrotowym według schematu zaproponowanego przez użytkownika ZUTKET z portalu elektroda.pl.
Centrala jest sukcesywnie rozbudowywana o kolejne stojaki. Pierwotnie umożliwiała zestawienie jednocześnie tylko jednego połączenia. Ilość numerów - teoretycznie do 200,
wybieranie trzycyfrowe. W praktyce liczba numerów jest ograniczona do około 10, ale może być rozbudowana nawet do 50, o ile zostałby użyty wybierak obrotowy szukacza linii z 50 polami, czyli W50.
Centrala ma przede wszystkim obrazować proces łączenia w dawnych centralach biegowych i oddawać klimat dawnych lat. Jest jednak używana jako prosta centrala wewnętrzna.
Zasadniczo centrala składa się z zasilaczy (baterii zwykłej i licznikowej), wyposażenia abonenckiego, zespołu szukacza linii, wybieraka grupowego, wybieraka liniowego
i maszynki sygnałowej. Jest uzupełniona urządzeniami alarmowymi, licznikami rozmów oraz translacją dwukierunkową, umożliwiającą komunikację ze światem zewnętrznym z wykorzystaniem systemu VoIP.
Zasada działania centrali jest następująca. Załóżmy, że początkowo mikrotelefony wszystkich abonentów są odłożone na widełki.
Jeśli jeden z abonentów podniesie słuchawkę, wówczas uruchomiony zostaje zespół szukacza linii. Wybierak szukacza ustawia się w takim
położeniu, w którym abonent, któy podniósł słuchawkę (zwany dalej wołającym) zostanie podłączony do pierwszego wybieraka grupowego.
Z wybieraka tego abonent wołający otrzymuje sygnał ciągły- sygnał gotowości centrali do procesu wybierania kolejnych cyfr, zaś na wybieraku zapala się lampka.
Abonent wołajacy wybiera pierwszą cyfrę numeru. Po naciągnięciu i puszczeniu tarczy następuje wymuszony ruch pionowy szczotek wybieraka grupowego, a po skończeniu
nadawania impulsów przez tarczę następuje samoczynny ruch wybieraka w poziomie. W tym czasie lampka kontrolna gaśnie. Podczas tego ruchu następuje sprawdzenie, czy kolejny stopień łączenia (w przypadku tej
centrali wybierak liniowy) jest wolny. Z uwagi, że w centrali jest tylko jednen wybierak liniowy, jego odszukanie następuje po wykręcenu cyfry "8" lub "9" na jednej z pozycji ruchu
poziomego wybieraka grupowego. Jeśli jest wybrana cyfra 1,2,3,4,5,6,7 to po osiągnięciu ostatniej 11 pozycji wybieraka grupowego następuje zatrzymanie szczotek, zaś abonent wołający
otrzymuje sygnał zajętości (sygnał 400Hz, trwający 0,5s z przerwą 0,5s). Po pomyślnym wyszukaniu wybieraka liniowego można wybrać kolejną cyfrę numeru. Następuje wówczas wymuszony ruch pionowy szczotek wybieraka liniowego. Po zakończeniu wysyłania impulsów przez tarczę
można wykręcić ostatnią cyfrę wybieranego numeru. Podczas tej czynności następuje wymuszony ruch poziomy wybieraka liniowego.
Po skończeniu wybierania, abonent wołany otrzymuje sygnał dzwonienia (o ile abonent wołany jest wolny), zaś wołający sygnał wołania (sygnał 400Hz przez 1 s raz na 4 s).
Po podniesieniu przez abonenta wołanego słuchawki następuje połączenie i można rozmawiać. Jednocześnie licznik rozmów abonenta wołającego otrzymuje impuls.
Po zakończeniu rozmowy, jeśli słuchawkę odłoży którykolwiek z abonentów, zapala się lampka kontrolna na wybieraku liniowym, która gaśnie dopiero, gdy słuchawki odłożą obaj abonenci.
Jeśli pierwszy odłożył abonent wołający, wołany zaś słuchawki nie odłożył, nastąpi skasowanie wybieraka grupowego, bez skasowania wybieraka liniowego. Jeśli odłoży tylko abonent wołany,
nie nastąpi skasowanie żadnego z wybieraków.
Jeśli w trakcie rozmowy podniesie słuchawkę osoba trzecia, otrzyma ona sygnał zajętości wobec braku organów połączeniowych. Jeśli osoba trzecia podniesie słuchawkę przy skasowanym wybieraku grupowym (abonent wołający w innej rozmowie nie odłożył słuchawki)
otrzyma ona ciągły sygnał w słuchawce. Po wykręceniu jednak cyfry "8" lub "9" otrzyma ona sygnał zajętości, wobec braku wolnego wybieraka liniowego.
Centrala może być skonfigurowana w ten sposób, że brak organów połączeniowych może być ewentualnie sygnalizowany innym sygnałem niż sygnałem zajętości, zaś sygnał wołania i dzwonek może być w systemie angielskim- dwa krókie dzwonki z przerwą, o ile wykorzystana jest maszynka sygnałowa
elektroniczna.
Zainteresowanym tematyką starych telefonów polecam strony:
Stare telefony PRL (www.telesfor99.org)
Zabytkowe aparaty telefoniczne (www.zabapatel.pl)